ў
і
валюці́н — назоўнік валю́шна-ля́мцавы — прыметнік
канцэпт

валюш

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова валюш
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
валю́ш

мн.  валюшы́
Родны
каго? чаго?
валюша́

мн.  валюшо́ў
Давальны
каму? чаму?
валюшу́

мн.  валюша́м
Вінавальны
каго? што?
валю́ш

мн.  валюшы́
Творны
кім? чым?
валюшо́м

мн.  валюша́мі
Месны
у кім? у чым?
валюшы́

мн.  валюша́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На дзень вяселле, а навек мучэнне.


Разумееш, што пасяліўся не ў самым добрым раёне, калі здымаеш грошы ў банкамаце з засохлымі кроплямі крыві на экране.


valiuš — беларуская лацінка

Слова валюш (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік валюш — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове валюшнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


валюха́ць (8)

(5) гюрэ́ш

валюхну́цца (10)

(3) хэ́ш

валюці́н (7)

(4) дзю́ш

валю́шна-ля́мцавы (15)

(7) пара́люш

валю́шнік (8)

(6) ко́клюш

валю́шніца (9)

(10) парако́клюш


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

красці мемы