STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова вінтоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
вінто́ўка мн. вінто́ўкі |
| Родны каго? чаго? |
вінто́ўкі мн. вінто́вак |
| Давальны каму? чаму? |
вінто́ўцы мн. вінто́ўкам |
| Вінавальны каго? што? |
вінто́ўку мн. вінто́ўкі |
| Творны кім? чым? |
вінто́ўкай, вінто́ўкаю мн. вінто́ўкамі |
| Месны у кім? у чым? |
вінто́ўцы мн. вінто́ўках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
нарадзіцца пад шчаслівай зоркай — тое, што і нарадзіцца ў сарочцы
нарадзіцца ў сарочцы — тое, што і нарадзіцца пад шчаслівай зоркай
У псіхолага.
— Добры дзень, можна да вас запісацца? У мяне неадчэпнае жаданне выкінуцца з акна.
— Ёсць акенца на заўтра.
vintoŭka — беларуская лацінка
Слова вінтоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вінтоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вінцік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вінто́вачка (10)
(14) інструменто́ўка ‹
› вінто́вачны (10)
(18) пераінструменто́ўка ‹
› вінто́м (6)
(8) бінто́ўка ‹
› віну́цца (7)
(9) плінто́ўка ‹
› віну́ць (6)
(10) шплінто́ўка ‹
› ві́нцік (6)
(9) шпунто́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
