назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова вяровачнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вяро́вачнік мн. вяро́вачнікі |
Родны каго? чаго? |
вяро́вачніка мн. вяро́вачнікаў |
Давальны каму? чаму? |
вяро́вачніку мн. вяро́вачнікам |
Вінавальны каго? што? |
вяро́вачніка мн. вяро́вачнікаў |
Творны кім? чым? |
вяро́вачнікам мн. вяро́вачнікамі |
Месны у кім? у чым? |
вяро́вачніку мн. вяро́вачніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не хваліся травою, а хваліся сенам.
Не хвалі каня трэцяга дня, а хвалі трэцяга году.
А як ты выйдзеш з Матрыцы, калі папрыбіралі ўсе таксафоны?
viarovačnik — беларуская лацінка
Слова вяровачнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вяровачнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вяровачніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вярну́ць (7)
(9) дзіва́чнік ‹
› вярну́ць (7)
(11) падлі́вачнік ‹
› вяро́вачка (9)
(10) піло́вачнік ‹
› вяро́вачніца (11)
(11) курсо́вачнік ‹
› вяро́вачны (9)
(8) лё́гачнік ‹
› вяро́за (6)
(6) да́чнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.