ў
і
дака́зка — назоўнік дака́зніца — назоўнік
канцэпт

даказнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова даказнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дака́знік

мн.  дака́знікі
Родны
каго? чаго?
дака́зніка

мн.  дака́знікаў
Давальны
каму? чаму?
дака́зніку

мн.  дака́знікам
Вінавальны
каго? што?
дака́зніка

мн.  дака́знікаў
Творны
кім? чым?
дака́знікам

мн.  дака́знікамі
Месны
у кім? у чым?
дака́зніку

мн.  дака́зніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не плюй у крыніцу: прыдзеш па вадзіцу.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

internet-induced insomnia = тырчаць у інтэрнэце, замест таго каб легчы спаць і быць бадзёрым з раніцы


dakaznik — беларуская лацінка

Слова даказнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік даказнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове даказніца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дака́звацца (10)

(9) хлаба́знік

дака́зваць (9)

(6) газні́к

дака́зка (7)

(8) адга́знік

дака́зніца (9)

(8) зака́знік

дака́зчык (8)

(8) пака́знік

дака́зчыца (9)

(13) імёнапака́знік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

паціху