STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дзяруга
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дзяру́га мн. дзяру́гі |
| Родны каго? чаго? |
дзяру́гі мн. дзяру́г |
| Давальны каму? чаму? |
дзяру́зе мн. дзяру́гам |
| Вінавальны каго? што? |
дзяру́гу мн. дзяру́гі |
| Творны кім? чым? |
дзяру́гай, дзяру́гаю мн. дзяру́гамі |
| Месны у кім? у чым? |
дзяру́зе мн. дзяру́гах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
Год пяцьдзясят дзед з бабай пражылі, Без лаянкі. (Валасевіч)
Вучыся! (і верш прачытай)dziaruha — беларуская лацінка
Слова дзяруга (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзяруга — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзяружка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзярно́вы (8)
(7) вятру́га ‹
› дзяро́нік (8)
(7) сяўру́га ‹
› дзяро́нка (8)
(7) звяру́га ‹
› дзяру́жка (8)
(4) туга́ ‹
› дзяру́жны (8)
(4) ту́га ‹
› дзяру́жына (9)
(6) зату́га ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
