ў
і
дубі́льшчык — назоўнік дубі́начка — назоўнік
канцэпт

дубіна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дубіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дубі́на

мн.  дубі́ны
Родны
каго? чаго?
дубі́ны

мн.  дубі́н
Давальны
каму? чаму?
дубі́не

мн.  дубі́нам
Вінавальны
каго? што?
дубі́ну

мн.  дубі́ны
Творны
кім? чым?
дубі́най, дубі́наю

мн.  дубі́намі
Месны
у кім? у чым?
дубі́не

мн.  дубі́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не лягчэй будзе жыць, калі будзеш галасіць.
Плач, галасі, а рады не дасі.


Давай памірымся, пакуль ты не зразумела, што табе лепей без мяне.


dubina — беларуская лацінка

Слова дубіна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дубіна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дубіначка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дубі́льны (8)

(19) гідраэлектратурбі́на

дубі́льня (8)

(8) шчэ́рбіна

дубі́льшчык (10)

(7) вярбі́на

дубі́начка (9)

(8) зазу́біна

дубі́нка (7)

(8) зару́біна

дубі́нушка (9)

(9) падру́біна


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

час не шкадуе

не щадить никого — не даваць літасці нікому (не шкадаваць нікога)