назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дубіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дубі́на мн. дубі́ны |
Родны каго? чаго? |
дубі́ны мн. дубі́н |
Давальны каму? чаму? |
дубі́не мн. дубі́нам |
Вінавальны каго? што? |
дубі́ну мн. дубі́ны |
Творны кім? чым? |
дубі́най, дубі́наю мн. дубі́намі |
Месны у кім? у чым? |
дубі́не мн. дубі́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не лягчэй будзе жыць, калі будзеш галасіць.
Плач, галасі, а рады не дасі.
Давай памірымся, пакуль ты не зразумела, што табе лепей без мяне.
dubina — беларуская лацінка
Слова дубіна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дубіна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дубіначка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дубі́льны (8)
(19) гідраэлектратурбі́на ‹
› дубі́льня (8)
(8) шчэ́рбіна ‹
› дубі́льшчык (10)
(7) вярбі́на ‹
› дубі́начка (9)
(8) зазу́біна ‹
› дубі́нка (7)
(8) зару́біна ‹
› дубі́нушка (9)
(9) падру́біна ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
не щадить никого — не даваць літасці нікому (не шкадаваць нікога)