STARNIK
STARNIK
дзеепрыметнік
залежны стан
прошлы час
закончанае трыванне
праскланяць слова прамоўчаны
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ж.
прамо́ўчаная
м. прамо́ўчаны н. прамо́ўчанае мн. прамо́ўчаныя |
| Родны каго? чаго? |
ж.
прамо́ўчанай, прамо́ўчанае
м. прамо́ўчанага н. прамо́ўчанага мн. прамо́ўчаных |
| Давальны каму? чаму? |
ж.
прамо́ўчанай
м. прамо́ўчанаму н. прамо́ўчанаму мн. прамо́ўчаным |
| Вінавальны каго? што? |
ж.
прамо́ўчаную
м. прамо́ўчаны (неадуш.), прамо́ўчанага (адуш.) н. прамо́ўчанае мн. прамо́ўчаныя (неадуш.), прамо́ўчаных (адуш.) |
| Творны кім? чым? |
ж.
прамо́ўчанай, прамо́ўчанаю
м. прамо́ўчаным н. прамо́ўчаным мн. прамо́ўчанымі |
| Месны у кім? у чым? |
ж.
прамо́ўчанай
м. прамо́ўчаным н. прамо́ўчаным мн. прамо́ўчаных |
| Кароткая форма |
— |
скарбніца
Што было, даўно на мора сплыло.
— Дзякуй, але рэлакацыя мяне не цікавіць.
— А рэінкарнацыя?
pramoŭčany — беларуская лацінка
Слова прамоўчаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове прамочаны + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прамо́ўтарскі (12)
(8) амо́ўчаны ‹
› прамо́ўтэр (9)
(9) замо́ўчаны ‹
› прамо́ўца (8)
(9) замо́ўчаны ‹
› прамо́ўчаць (10)
(8) умо́ўчаны ‹
› прамо́ўчваць (11)
(8) умо́ўчаны ‹
› прамо́ўчка (9)
(9) вяро́ўчаны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
