назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова прыпарушванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
прыпару́шванне мн. прыпару́шванні |
Родны каго? чаго? |
прыпару́швання мн. прыпару́шванняў |
Давальны каму? чаму? |
прыпару́шванню мн. прыпару́шванням |
Вінавальны каго? што? |
прыпару́шванне мн. прыпару́шванні |
Творны кім? чым? |
прыпару́шваннем мн. прыпару́шваннямі |
Месны у кім? у чым? |
прыпару́шванні мн. прыпару́шваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Колькі б воўк ні валок, павалакуць і воўка.
дарэчы,
беларусы не кажуць Добра — яны кажуць Добре,
што б гэта ні значыла
pryparušvannie — беларуская лацінка
Слова прыпарушванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прыпарушванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прыпарушка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прыпаручэ́нне (12)
(12) узвару́шванне ‹
› прыпару́шаны (11)
(13) абелару́шванне ‹
› прыпару́шаны (11)
(12) запару́шванне ‹
› прыпару́швацца (13)
(10) абру́шванне ‹
› прыпару́шваць (12)
(9) зру́шванне ‹
› прыпару́шка (10)
(10) узрушванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Брэнд Hvilina выглядаў бы лепш пад назвай Filina.