STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова ручнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ручні́к мн. ручнікі́ |
| Родны каго? чаго? |
ручніка́ мн. ручніко́ў |
| Давальны каму? чаму? |
ручніку́ мн. ручніка́м |
| Вінавальны каго? што? |
ручні́к мн. ручнікі́ |
| Творны кім? чым? |
ручніко́м мн. ручніка́мі |
| Месны у кім? у чым? |
ручніку́ мн. ручніка́х |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
зяпло — крыкун, сварлівы чалавек
гаворкі Віцебшчыны— Мілая, ты пакрыўдзілася?
— Не.
— А дзе мой ручнік?
— На швабры.
ručnik — беларуская лацінка
Слова ручнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік ручнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове ручнічок + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ру́чачны (7)
(6) мучні́к ‹
› ру́чка (5)
(9) грыму́чнік ‹
› ру́чкацца (8)
(7) ану́чнік ‹
› ручніко́вы (9)
(8) дару́чнік ‹
› ручнічо́к (8)
(8) зару́чнік ‹
› ручны́ (5)
(8) нару́чнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
