ў
і
самя́ціна — назоўнік са́н — назоўнік
канцэпт

самяцінка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова самяцінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самя́цінка

мн.  самя́цінкі
Родны
каго? чаго?
самя́цінкі

мн.  самя́цінак, самя́цінкаў
Давальны
каму? чаму?
самя́цінцы

мн.  самя́цінкам
Вінавальны
каго? што?
самя́цінку

мн.  самя́цінкі
Творны
кім? чым?
самя́цінкай, самя́цінкаю

мн.  самя́цінкамі
Месны
у кім? у чым?
самя́цінцы

мн.  самя́цінках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

адна хеўра; з адной хеўры

пра людзей адных поглядаў, адных паводзін (звычайна не вартых увагі)

А помніце, як у школе вы пісалі сачыненні на ўроках беларускай мовы? У беларускай мове няма слова сачыняць.

і сачыніць

samiacinka — беларуская лацінка

Слова самяцінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самяцінка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сан + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самю́ткі (7)

(12) маладзя́цінка

самянё́ (6)

(10) пашля́цінка

самя́ціна (8)

(9) цяля́цінка

са́н (3)

(8) смяці́нка

Сан-Мары́на (10)

(8) умя́цінка

сан-мары́нскі (12)

(9) сіняці́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

калі ўбачылі патрульнага