STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова скнара
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
скна́ра мн. скна́ры |
| Родны каго? чаго? |
скна́ры мн. скна́р |
| Давальны каму? чаму? |
скна́ру мн. скна́рам |
| Вінавальны каго? што? |
скна́ру мн. скна́р |
| Творны кім? чым? |
скна́рам мн. скна́рамі |
| Месны у кім? у чым? |
скна́ру мн. скна́рах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Страчаліся — цалаваліся, а як у адну хату сышліся, дык за чубы ўзяліся.
дзіўна быць у адных гадах з людзьмі ў гадах
sknara — беларуская лацінка
Слова скнара (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік скнара — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скнарасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› скляце́ністы (11)
(8) кікі́мара ‹
› скме́ціць (8)
(5) хма́ра ‹
› скна́р (5)
(4) нара́ ‹
› скна́расць (9)
(6) чына́ра ‹
› скнарліва (9)
(4) па́ра ‹
› скна́рлівасць (12)
(4) па́ра ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
