ў
і
сумо́ўнік — назоўнік сумо́ўны — прыметнік
канцэпт

сумоўніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова сумоўніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
сумо́ўніца

мн.  сумо́ўніцы
Родны
каго? чаго?
сумо́ўніцы

мн.  сумо́ўніц
Давальны
каму? чаму?
сумо́ўніцы

мн.  сумо́ўніцам
Вінавальны
каго? што?
сумо́ўніцу

мн.  сумо́ўніц
Творны
кім? чым?
сумо́ўніцай, сумо́ўніцаю

мн.  сумо́ўніцамі
Месны
у кім? у чым?
сумо́ўніцы

мн.  сумо́ўніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як пяшчотна сказаць рукі:
р у ч а н я́ т к і


Хто працуе, той час марнуе.

калі просяць нешта зрабіць, а ты не хочаш

sumoŭnica — беларуская лацінка

Слова сумоўніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сумоўніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сумоцце + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


сумо́тны (7)

(8) змо́ўніца

сумо́ўе (6)

(10) размо́ўніца

сумо́ўнік (8)

(12) суразмо́ўніца

сумо́ўны (7)

(9) сано́ўніца

сумо́ціцца (9)

(9) адно́ўніца

сумо́цце (7)

(9) віно́ўніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вер не сказу, а паказу

Ой, ну што ты дакалупваешся, ШІ не дасканалы, малпа таксама не адразу чалавекам стала.