назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова сумоўніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сумо́ўніца мн. сумо́ўніцы |
Родны каго? чаго? |
сумо́ўніцы мн. сумо́ўніц |
Давальны каму? чаму? |
сумо́ўніцы мн. сумо́ўніцам |
Вінавальны каго? што? |
сумо́ўніцу мн. сумо́ўніц |
Творны кім? чым? |
сумо́ўніцай, сумо́ўніцаю мн. сумо́ўніцамі |
Месны у кім? у чым? |
сумо́ўніцы мн. сумо́ўніцах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як пяшчотна сказаць рукі:
р у ч а н я́ т к і
Хто працуе, той час марнуе.
калі просяць нешта зрабіць, а ты не хочашsumoŭnica — беларуская лацінка
Слова сумоўніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сумоўніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сумоцце + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сумо́тны (7)
(8) змо́ўніца ‹
› сумо́ўе (6)
(10) размо́ўніца ‹
› сумо́ўнік (8)
(12) суразмо́ўніца ‹
› сумо́ўны (7)
(9) сано́ўніца ‹
› сумо́ціцца (9)
(9) адно́ўніца ‹
› сумо́цце (7)
(9) віно́ўніца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Ой, ну што ты дакалупваешся, ШІ не дасканалы, малпа таксама не адразу чалавекам стала.