STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зубіла
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
зубі́ла мн. зубі́лы |
| Родны каго? чаго? |
зубі́ла мн. зубі́л |
| Давальны каму? чаму? |
зубі́лу мн. зубі́лам |
| Вінавальны каго? што? |
зубі́ла мн. зубі́лы |
| Творны кім? чым? |
зубі́лам мн. зубі́ламі |
| Месны у кім? у чым? |
зубі́ле мн. зубі́лах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Гуляй, дзяціна: твая гадзіна!
— Чаму ты спазніўся?
— Позна выйшаў з дому.
— А раней нельга было выйсці?
— Ужо позна было раней выходзіць.
zubila — беларуская лацінка
Слова зубіла (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зубіла — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зубільнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зубашліфо́ўшчык (14)
(4) бі́ла ‹
› зубе́ц (5)
(6) мабіла ‹
› зу́бік (5)
(8) стро́біла ‹
› зубі́льнік (9)
(6) рубі́ла ‹
› зубі́льны (8)
(4) ві́ла ‹
› зубі́цца (7)
(9) Порт-Ві́ла ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
