ў
і
мінча́нка — назоўнік Мі́ншчына — назоўнік
канцэпт

мінчук

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова мінчук
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 мінчу́к

мн.  мінчукі
Родны
каго? чаго?		 мінчука

мн.  мінчукоў
Давальны
каму? чаму?		 мінчуку

мн.  мінчукам
Вінавальны
каго? што?		 мінчука

мн.  мінчукоў
Творны
кім? чым?		 мінчуком

мн.  мінчукамі
Месны
у кім? у чым?		 мінчуку

мн.  мінчуках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Які розум, такая і гаворка.


як кажуць ірландцы,
не спытаеш — не атрымаеш

if you don’t ask, you don’t get

minčuk — беларуская лацінка

Слова мінчук (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік мінчук — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове міньён + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› Мінфі́н (6)

(6) канчу́к ‹

› мінча́нін (8)

(9) мешчанчу́к ‹

› мінча́нка (8)

(6) менчук ‹

› Мі́ншчына (8)

(6) бунчу́к ‹

› міньё́н (6)

(6) пянчу́к ‹

› міньё́н (6)

(7) хлапчу́к ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

шмат спраў